Kamelen en dooie koeien

Namaste pieps!

Aap kaise ho? Met mij gaat het theek Ohh bedankt weer voor de reacties hoor! Cool om te lezen. Oh ik had trouwens geen Indiase kleren aan hoor, op de pics van de vorige keer, was alleen maar een shawl haha! Ik zal snel eens foto’s maken waarop ik wel echt Indiase kleding draag, theek?:))Ik heb het een beetje drukkig, tenminste in de avonden (op mijn werk niet bepaald :doubt: ) en dat is de enige tijd dat ik alles op internet kan zetten.


Toen ik vorige week maandag thuis kwam van mijn werk hoorde ik van een van mijn homiez dat de landlord zichzelf en 2 franse chicka’s had uitgenodigd in ons huis om daar te dineren. Gelukkig was hij wel zo aardig om ons ook voor het eten uit te nodigen. Het was een beetje vreemd, maar wel lekker:)

Dinsdag: We zouden een Indiase kookles krijgen van collega’s van mijn roommie, maar aangezien dit jammer genoeg (ik hou toch zo ontzettttttttend veel van koken haha mmm:p) niet doorging, hadden we opeens tijd om naar de bios te gaan. Nadat we weer een tijdje lekker knus in de rij hadden gestaan om tickets te bemachtigen konden we naar binnen. Het was een mooi gebouw, maar werkelijk…die film was een van de stomste die ik ooit heb gezien. Stom verhaal, nog stommere acteurs en de hele handel duurde ook nog eens drie uur.

Op woensdag was het weer tijd voor het wekelijkse trainee dinner. Dit keer was het op loopafstand van ons huis, relaxed hoor. Daar aangekomen bleken we een paar nieuwe Australische huisgenoten te hebben. Toen zij met ons naar huis liepen bleek dat er een koe lag weg te rotten voor ons huis. “Oh, kijk hij slaapt”, zei een van onze nieuwe huisgenoten uit Australië. “Haha, jaaa dat zou het zijn”, zei ik, aannemend dat hij een grapje maakte, aangezien de koe mijns inziens heel erg dood eruit zag (poten in de lucht, kop raar geknikt in de greppel). Later toen een van ons (niet een van de Australiers) zich hard op afvroeg wanneer die dooie koe eindelijk eens weggehaald zou worden zeiden die Australiers WAAAAT is die echt dood???? hahaa dachten ze kei echt dat die sliep :lol: Oh trouwens een van hen was mee aan het lezen toen ik dit typte en zij echt zo bezorgd van oh t gaat over ons he en omdat achter australie haha stond dacht ze echt dat ik iets super lulligs had geschreven, is ook eigelijk he haha nou ja whatever 8)

Oke nou, op naar de donderdag....

Donderdagnacht namen we de nachttrein naar Jodhpur, waar we vervolgens ’s ochtends aankwamen. Deze stad staat bekend als de blauwe stad (Jaipur als de roze, weten jullie nog?) Ja, het was echt wel een leuke stad, heel levendig, in al de plaatsen hier is altijd zoveel te zien in de straten, heel entertainend. Ook was er een mooi fort, waar we een groot deel van onze dag doorbrachten. ’s Avonds namen we de nachttrein naar Jaisalmer, waar we om vijf uur ’s ochends arriveerden. We werden opgepikt door iemand van het hotel waar we ook onze cs geboekt hadden. Er bleek nog even een ‘misverstandje’ te zijn over de prijs, maar wij (we waren met zn veertienen) onderhandelden om half 6 ’s ochtends (leek meer op geestelijk martelen op een gegeven moment haha maar goed) net zo lang tot de man bijna moest huilen en wij onze zin kregen 8). Hierna gingen we tevreden (en met een heel klein beetje schuldgevoel) nog even slapen, voordat het toeristuithang gedeelde weer zou beginnen. Toen we enkele uren later weer fris en fruitig (...) waren, vonden we dat het maar weer eens tijd was voor het bezoeken van een fort (jaa ze hebben daar heel veel van in deze staat). Was wel weer aardig hoor, alleen was het wel een beetje warm (hothothot). Uiteindelijk kwamen we twee uur te laat (alles gaat zo sloom als je met veertien mensen bent) weer terug bij het hotel. Vanaf hier vertrokken we met 2 jeeps naar de woestijn, alwaar de kamelen al op ons stonden te wachten. Omdat het al donker werd moesten de kamelen, met ons erop, grote stukken rennen, om nog voor het donker op de slaapplek te komen. Het was heel mooi, ondergaande zon, helemaal volle maan, maar het is lastig foto’s maken vanaf een rennende kameel. Het was een woestijn met nog wel een beetje vegetatie, alleen op de plek waar wij sliepen was alleen zand, het waren dan ook zandduinen. Nadat we gegeten hadden gingen we sex drugs en rock ’n rollen bij het kampvuur, hetgeen erg leuk was, al luisterden we ook naar acda en de munnik bahbah haha!


We sliepen buiten onder de sterrenhemel, die nauwelijks te zien was, doordat de volle maan zo helder was. Het was wel een beetje koud, maar gelukkig had ik zelf nog extra dekens mee en en een jas. ’s Ochtends sprong ik weer vroeg uit de veren, om nog even de zonsopgang te spotten en na een ontbijt jumpten we weer op onze kamelen en gingen weer op pad. Na een tijdje had iedereen overal pijn. Niet alleen in al onze spieren, maar ook in onze oren, aangezien een aantal van die kamelenguidechappies de hele tijd domme liedjes aan t bleren waren, zoals bijvoorbeeld “ no chappati, no chai” op de wijs van “no woman no cry” (Chappati is was ze hier eten in plaats van brood, ook wel roti genoemd en chai is de uber zoete thee die ze hier drinken. De hele natie lijkt hierop te draaien :p haha). Uiteindelijk kwamen we in een ander stuk woestijn, waar de eindbestemming bleek te zijn. Hier aten en dronken we weer (chappaties en chai haha), waarna we met de jeep weer naar Jaisalmer werden gebracht. Vervolgens namen we weer de trein naar Jaipur, hetgeen zo’n veertien uur duurde. Afstanden zijn hier veel anders. Mensen gaan ook echt ff voor een dagje naar een stad die 9 uur verderop is, dan nemen ze de nachtbus/trein heen en gaan de nacht erop op dezelfde manier weer terug. Als je dat vanuit NL zou doen, zou je dus gewoon voor een dagje naar ehh Lissabon gaan ofzo. We hadden wel sleeper plekken dus dan kan je opzich wel (een poging doen tot) slapen, al voelde het soms net alsof we in een zandstorm zaten, aangezien de ramen niet goed dicht konden en af en toe een stuk woestijn naar binnen vloog. ’s Ochtends om een uurtje of vijf zes, kwamen we weer in onze home town aan, waarna we ons snel weer klaar moesten maken voor ons werk.


Maandag avond heb ik er drie uur over gedaan om al mijn kleren weer schoon te krijgen (maandag wasdag he :p, al was ik op dat moment, en nu nog steeds trouwens, wel blij dat ik niet ook nog de kleren voor een stuk over 11 kinderen schoon moest proberen te krijgen haha). Op maandag avond vertrok trouwens ook een van mijn zeer geliefde huisgenoten, dat was wel jammer natuurlijk:(, maar that’s the way it is he.


Op dinsdag avond was het natuurlijk wel weer eens tijd om ergens wat te gaan drinken :D. Ik was eigenlijk niet van plan om ergens heen te gaan, maar soms ben ik nogal beinvloedbaar en makkelijk over te halen (ik door de telefoon: “ mwoa ik weet niet of ik ga hoor”, de ander: “ jawel, je gaat, over 20 minuten kom ik je voor je huis ophalen met de riksja”, ik: “ehh nou okee”, :lol: ) dus ik ging en het was leuk:).


Woensdag avond (poee time flies when your having fun:)) was het weer tjid voor het trainee dinner. Mijn roommie was jarig, dat was wel leuk, maar na het dinner gingen we poolen en tafeltennissen en dat was niet leuk.


En wat betreft mijn stage; dat gaat allemaal zo moeizaam ik word er moe van. Het grootste deel van de tijd doe ik niks. Ik heb gister dan ook maar weer eens met mijn buddy gepraat en die gaat weer contact opnemen enzo blabla. Ik moet trouwens ook gaan bedenken wat ik hierna ga doen; andere stage, werken voor aiesec of reizen. Op dit moment gaat mijn voorkeur uit naar dat tweede. Ik heb hier alvast even over gepraat en zou bijvoorbeeld onderzoek kunnen doen naar waarom alle development traineeships zo moeizaam verlopen en hoe het verbeterd zou kunnen worden.


Op dit moment zijn een paar mensen een roadtrip aan t plannen naar Goa, een van oorsprong portugeze hippyplaats aan de kust in het zuiden van het land. Ze huren een bus, al is het wel erg ver, zou wel een paar dagen rijden zijn denk ik. Persoonlijk weet ik het nog niet hoor...kerstmis en oud en nieuw vieren met 30 andere trainees in de zomer (jaja in de helft van india is het nu zomer geloof ik) op het strand in een hippyplaats....haha, ik moet er nog effe over denken (serieus). Ik wil eigenlijk naar de Hymalaya, maar ik maak me zorgen over de veiligheid. Ik heb zo’n gevoel dat de kans dat je met een gammele bus een ravijn in dondert onacceptabel groot is in de winter daarow. En dat lijkt me vet eng, vooral omdat de bergen daar zo hoog zijn en dat als je valt de val dus erg lang kan duren. Maar goed, ik zal proberen om mijn hersens maar weer eens op gang te krijgen (hopen dat ze t nog doen na deze stage) en we zullen zien...


Zo en hebben jullie nog iets, liefst, interessants, maar oninteressant mag ook, te vertellen? Steeds als ik iemand aan de telefoon heb vraag ik en is er nog iets gebeurd? En iedereen de hele tijd zo van eh nee niks haha:)