Van alles en nog een beetje

De vrouw was klaar met haar stage. Plotsklaps had ze zeeen van tijd, maar niet zoveel geld meer. " He, ik heb een job voor je", had iemand gezegd. Twee weken schrijven voor de website van het Cancer Hospital. "Dat klinkt goed", dacht de vrouw verheugd. Maar helaas, door omstandigheden (die totaal onduidelijk bleven voor de vrouw) kon het niet doorgaan. "mmmmmmmm, wat zal ik nu eens gaan doen met mijn resterende tijd in dit verre vreemde land??", dacht de vrouw bij zichzelf. Allerlei mogelijkheden passeerden de revu, maar uiteindelijk besloot de vrouw maar om de boel de boel te laten en te stoppen met cv building ;), ze zou gaan reizen. Aangezien ze zes weken reizen wel een beetje overdreven (en veeel te duur) vond, besloot de vrouw om pas in januari te vertrekken.

De tussenliggende 2 weken vulde de vrouw met sightseehen in de stad waar ze woonde, chillen, winkelen en hier en daar nog wat kerstactiviteiten (heel raar vond ze het; kerst in een warm en vooral niet christelijk omgeving, waar iedereen gewoon moest werken).

Ook een reisje naar Agra behoorde tot de dingen die de vrouw gedaan had in de twee weken. In Agra bevond zich DE meest bekende attractie van India, de Taj Mahal. Dit bouwwerk gebouwd voor de liefde, pronkt op de voorkant van vrijwel alle reisgidsen. Het was erg leuk geweest in Agra, al bleek de Taj Mahal DICHT TE ZIJN :shock: op de dag die de vrouw en haar metgezelf uit hadden gekozen om haar te bezoeken. De vrouw wist eigenlijk niet of ze dat nou erg moest vinden of niet. Ze was namelijk nogal een cultuurbarbaar gebleken en de entree was wel 750 roepies voor niet indiers. Aan de andere kant was het wel HET ding wat je eigenlijk wel gezien moest hebben, als je dan toch in India was. In overleg met de riksjadriver die iets van geologie gestudeerd had en die ze voor het gemak maar even voor de hele dag besproken hadden, maakte ze een alternatief plan.

Uiteindelijk bezochten de vrouwen naast het fort van de stad (dat op de Unesco lijst stond), om het leed om de gesloten Taj wat te verzachten ook nog de Baby Taj Mahal, een oudere, kleinere versie van de echte Taj. Tijdens de Riksjarit in en rond de stad maakten de vrouwen van alle kanten foto's van de echte Taj, om te bewijzen dat ze er toch wel echt geweest waren. Zo belandden ze ook aan de andere kant van de rivier, van waar je de achterkant van het gebouw goed kon zien. Hier maakte wat slimme kindjes foto's van de vrouwen terwijl ze sprongen, waardoor het op de foto's net leek alsof ze over het gebouw heen sprongen. Heel cool. Na wat gegeten te hebben, gingen ze een beetje winkelen, waarbij de vrouw in een uitermate zwak moment voor 900 roepies aan lelijke, irritante maar o zo coole dingen voor op je fiets besteedde. Om het nog erger te maken (Tijdenlijke uitval van het rationele gedeelte van haar hersens, vermoedde de vrouw) gingen ze hierna ook nog wat drinken in het meest luxueuze en duurste hotel van India. Alhoewel de goedkoopste kamer 800 euro per nacht was, bleek de prijs van een biertje gelukkig nog wel mee te vallen :D

Hierna moest de vrouw helaaspindakaas naar het treinstation om daar de trein te gaan zoeken die haar weer naar haar city zou brengen. Haar metgezel zou een andere trein nemen, aangezien zij naar een huwelijk in het verre oosten van het land moest. Voordat de trein vertrok had de vrouw al een zere kont van de houten bankjes die het meubilair vormde in de goedkope klas waar de vrouw zich in bevond. Het feit dat de passagier naast haar het voor elkaar kreeg om steeds zo te zitten dat de vrouw telkens bijna van de bank afgedrukt werd, maakte het er niet bepaald beter op.

Uiteindelijk, na een treinreis die -uiteraard- 1,5 uur langer duurde dan zou moeten, met huilende kinderen ("Ik gooi je uit de trein hoor" zei een vader tegen een kind en deed om zijn boodschap kracht bij te zetten vast de treindeur open) en rochelende mannen, arriveerden ze tenslotte toch in Jaipur, alwaar de vrouw weer moest proberen om een riksja naar huis te vinden. Helaas voor haar zweerden alle riksjadrivers deze nacht samen en moest ze veel te veel betalen. Na een riksjarit met "free nice hindisongs", waardoor haar trommelvliezen bijna geknapt waren, kwam de vrouw weer bij haar huis, waar ze meteen het bed in jumpte. Ze bedacht zich dat ze toch eens quickly haar reizen moest gaan plannen. Ze had al een treinticket naar Mumbai dus het begin was in elk geval al gemaakt. Nu de rest nog:)